เรื่อง

บริษัทฯ จ้างบริษัทต่างประเทศหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย

แหล่งที่มา

Facebook อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์

วันที่

วันที่ถาม 29/09/2017 - วันที่ตอบ 02/10/2017

ประเภทภาษี

ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย,ภาษีเงินได้นิติบุคคล,ภาษีมูลค่าเพิ่ม

ข้อกฎหมาย

ข้อ 9 (3) ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 102/2544

ปุจฉา

มีเรื่องรบกวนปรึกษา กรณีบริษัทจดทะเบียนในประเทศไทย จ้างนิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นธุระจัดหาศิลปินมาทำการแสดงในประเทศไทย โดยบริษัทดังกล่าวไม่มีสาขาและสถานประกอบการในไทย และค่าใช้จ่ายที่บริษัทจ่ายให้กับบริษัทในอเมริกา เป็นค่านักแสดงรวมค่านายหน้า ซึ่งตามใบแจ้งหนี้ระบุเป็นค่าศิลปินทั้งจำนวน
 คำถาม
     อยากทราบว่า เงินที่บริษัทจ่ายถือเป็นเงินได้ประเภทไหนเนื่องจากไปดูข้อหารือของกรมสรรพากร ให้แยกค่านายหน้า กับค่าศิลปินออกจากกัน โดยค่านายหน้าไม่ต้องหักภาษีณ ที่จ่าย (มีอนุสัญญาภาษีซ้อน) ส่วนค่านักแสดงต้องคำนวณหักณ ที่จ่าย ตามอัตราก้าวหน้า ก็เลยงง ค่ะ สรุปต้องแยกมั้ยคะ เพราะสัญญาระบุเป็นค่าศิลปินทั้งจำนวน

วิสัชนา

ตามข้อ 9 (3) ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 102/2544

     ข้อ 9 การเสียภาษีเงินได้ของคู่สัญญาที่จัด หานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย และการหักภาษี ณ ที่จ่ายของผู้จ่ายเงินได้ให้แก่ คู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงให้ปฏิบัติ ดังนี้...

         (3) กรณีคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย เป็นบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศ มิได้ประกอบกิจการในประเทศไทยมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลจากรายได้ที่ได้รับจากการติดต่อจัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง หรือแข่งขันในประเทศไทย โดยให้ผู้จ่ายเงินได้ไม่ว่าจะเป็นบุคคล บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น ห้างหุ้นส่วนสามัญ หรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล รัฐบาล องค์การของรัฐบาล เทศบาล สุขาภิบาล หรือองค์การบริหารราชการส่วนท้องถิ่นอื่น หักภาษีนำส่งจากเงินได้พึงประเมินที่จ่าย ซึ่งเป็นเงินได้ตามมาตรา 40 (2) แห่งประมวลรัษฎากร ตามอัตราภาษีเงินได้สำหรับบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล ตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร

 

     กรณีคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะ มาแสดงมีถิ่นที่อยู่ในประเทศที่มีอนุสัญญา เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนกับประเทศไทย ให้ปฏิบัติตามข้อตกลงในอนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บ ภาษีซ้อนที่ประเทศไทยได้ทำไว้กับประเทศนั้น ๆ"

     กรณีบริษัทฯ จดทะเบียนในประเทศไทย จ้างนิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศสหรัฐอเมริกา เป็นธุระจัดหาศิลปินมาทำการแสดงในประเทศไทย โดยบริษัทดังกล่าวไม่มีสาขาและสถานประกอบการในไทย และค่าใช้จ่ายที่บริษัทจ่ายให้กับบริษัทในอเมริกา เป็นค่านักแสดงรวมค่านายหน้า ซึ่งตามใบแจ้งหนี้ระบุเป็นค่าศิลปินทั้งจำนวน นั้น

 

        1. บริษัทฯ ไม่มีหน้าที่ต้องคำนวณหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร เนื่องจากนิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศสหรัฐอเมริกา ที่เป็นผู้รับจัดหานักแสดงมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทย และตามอนุสัญญาภาษีซ้อน ไทย - สหรัฐอเมริกา ถือเป็นกำไรจากธุรกิจ จึงไม่มีหน้าทีต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในประเทศไทย
         2. บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม สำหรับเงินได้ทั้งหมดที่บริษัทฯ ได้จ่ายให้แก่นิติบุคคลที่จดทะเบียนในประเทศสหรัฐอเมริกา
         3. เนื่องจากนักแสดงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในประเทศไทย ตามอนุสัญญาภาษีซ้อน ไทย - สหรัฐอเมริกา ผู้จ่ายเงินได้ (นิติบุคคลต่างประเทศ) จึงมีหน้าที่ต้องคำนวณหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (อัตราก้าวหน้า) และจัดทำใบผ่านภาษีตามมาตรา 4 ทวิ - มาตรา 4 นว แห่งประมวลรัษฎากร

ขอขอบคุณข้อมูลจาก FB อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์ ที่อนุญาตให้นำความรู้ดีๆมาเเบ่งปันใน Website Tax-EZ ค่ะ

คลิ๊กที่นี่ เพื่อติดตาม FB เพจ "อาจารย์ สุเทพ พงษ์พิทักษ์"

เรื่อง

ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา การขอรับใบผ่านภาษีสำหรับคนต่างด้าวซึ่งเป็นนักแสดงสาธารณะ

แหล่งที่มา

ข้อหารือ กรมสรรพากร

วันที่

07/05/1998

เลขที่หนังสือ

กค 0811/05436

ประเภทภาษี

ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา

ข้อกฎหมาย

มาตรา 3 เตรส, คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528, ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร ลงวันที่ 7 พฤษภาคม 2534 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม ลงวันที่ 16 เมษายน 2541

ข้อหารือ

   ตามที่ได้มีการจัดการแข่งขันกีฬาอาชีพหรือการจัดการแสดงของชาวต่างประเทศ หลายประเภทในประเทศไทย เป็นเหตุให้ชาวต่างประเทศดังกล่าวได้รับเงินรางวัลหรือค่าตอบแทนจากการ แข่งขันกีฬาหรือการแสดงนั้น เนื่องจากการจัดเก็บภาษีสำหรับนักแสดงสาธารณะที่มีภูมิลำเนาอยู่ใน ต่างประเทศ กฎหมายกำหนดให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินให้แก่นักแสดงสาธารณะดังกล่าว มีหน้าที่ต้องหัก ภาษี ณ ที่จ่าย โดยคำนวณหักไว้ตามอัตราที่กำหนดในบัญชีอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และนำส่ง กรมสรรพากรภายในเจ็ดวันนับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้พึงประเมิน ตามมาตรา 3 เตรส แห่งประมวลรัษฎากร และตามข้อ 9 (2) (ก) ของคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 เรื่อง สั่งให้ ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 แก้ไขเพิ่มเติมโดยคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.68/2539 ฯ ลงวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2539 ซึ่งการจัดเก็บภาษีกรณีดังกล่าวอาจดำเนินการไม่ทันต่อเหตุการณ์ เพราะชาวต่างประเทศเดินทางออกนอกประเทศไทยได้ โดยไม่ต้องขอรับใบผ่านภาษีอากรดังนั้นจึงขอหารือแนวทางปฏิบัติให้ถูกต้องครบถ้วน

แนววินิจฉัย

ดังนั้น เพื่อให้การจัดเก็บภาษีอากรจากคนต่างด้าวผู้มีเงินได้ดังกล่าวได้ครบถ้วนตาม กฎหมาย กรมสรรพากรจึงได้กำหนดให้คนต่างด้าวที่เป็นนักแสดงสาธารณะต้องขอใบผ่านภาษีอากรต่อ กรมสรรพากรก่อนการเดินทางออกจากประเทศไทยด้วย ทั้งนี้ ตามข้อ 2 (3) ของ ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เรื่อง กำหนดให้คนต่างด้าวผู้เดินทางออกจากประเทศไทยไม่ต้องขอรับ ใบผ่านภาษีอากร ลงวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2534 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยประกาศอธิบดีกรมสรรพากรฯ ลงวันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2541

เลขตู้

61/26653

เรื่อง

ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย กรณีบริษัทจ่ายเงินค่าจ้างนักแสดงชาวต่างประเทศ

แหล่งที่มา

ข้อหารือ กรมสรรพากร

วันที่

27/01/2000

เลขที่หนังสือ

กค 0811/656

ประเภทภาษี

ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย

ข้อกฎหมาย

มาตรา 40 (8), คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528ฯ

ข้อหารือ

     บริษัทฯ เป็นนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย และเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม บริษัทฯ ได้ทำสัญญาว่าจ้างนักแสดงชาวต่างประเทศกับตัวแทนของนักแสดงดังกล่าว และในทันทีที่บริษัทฯ จ่ายค่าจ้างให้แก่นักแสดงชาวต่างประเทศโดยผ่านทางตัวแทน บริษัทฯ ได้รับคำแนะนำว่าบริษัทฯ จะต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามอัตราก้าวหน้าและนำส่งสรรพากรพื้นที่ ตามแบบ ภ.ง.ด.3 ในนามตัวแทนเพราะตัวแทนทำการแทนตัวการ ภายในวันที่ 7 ของเดือนถัดจากเดือนที่จ่ายเสมอ

     ต่อมาบริษัทฯ ได้รับคำแนะนำว่าบริษัทฯ ควรจะหักในนามของนักแสดงชาวต่างประเทศ บริษัทฯ จึงเกิดความสงสัยว่าความถูกต้องเป็นอย่างไร ดังนั้นเพื่อจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้องต่อไปจึงขอหารือว่า

     1. บริษัทฯ เข้าใจว่าการที่ตัวแทนของนักแสดงชาวต่างประเทศมารับเงินแทนนักแสดงและบริษัทฯ ได้ทำการหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามอัตราก้าวหน้าและนำส่งสรรพากรพื้นที่ตามแบบ ภ.ง.ด.3 ในนามตัวแทน ถือว่าบริษัทฯ ได้ทำการหักภาษี ณ ที่จ่าย และนำส่งตามที่กฎหมายกำหนดแล้ว

     2. หากความเข้าใจของบริษัทฯ คลาดเคลื่อนไม่ถูกต้อง ก็ขอให้พิจารณาอนุโลมสำหรับกรณีที่บริษัทฯ หักภาษี ณ ที่จ่ายตามอัตราก้าวหน้าและนำส่งสรรพากรพื้นที่ตามแบบ ภ.ง.ด.3 ในนามตัวแทนที่ผ่านมา และถือว่าบริษัทฯ ได้ทำการหักภาษี ณ ที่จ่ายและนำส่งตามที่กฎหมายกำหนดแล้ว

แนววินิจฉัย

     1. บริษัทฯ เป็นนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย เมื่อมีการจ่ายเงินค่าจ้างซึ่งเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (8) แห่งประมวลรัษฎากร ให้แก่นักแสดงซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่ในต่างประเทศ บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ในนามของนักแสดงตามบัญชีอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามมาตรา 3 เตรส แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 9 (2) (ก) แห่งคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.4/2528 เรื่อง สั่งให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมิน ตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 และนำส่งกรมสรรพากรพร้อมกับยื่นแบบ ภ.ง.ด.3 ภายใน 7 วัน นับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงิน

     2. กรณีบริษัทฯ ได้หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายในนามตัวแทนของนักแสดงและนำส่งไว้แล้วภายในกำหนดเวลาตามกฎหมาย จึงอนุโลมให้ถือว่า บริษัทฯ ยื่นแบบแสดงรายการและนำส่งภาษีจากเงินที่จ่ายให้แก่นักแสดงแล้ว

เลขตู้

63/28862

รื่อง

จ้างนักแสดงสาธารณะชาวต่างชาติมาร้องเพลงในไทย / บริษัทฯ จ้างบุคคลชาวมาเลเซียทำ PR โปรโมทที่มาเลเซีย / จ้างที่ปรึกษาบุคคลธรรมดาชาวต่างชาติ เรื่องการจัดแข่งกีฬาในไทย

แหล่งที่มา

Facebook อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์

วันที่

วันที่ถาม 01/12/2022 - วันที่ตอบ 27/12/2022

ประเภทภาษี

ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา,ภาษีมูลค่าเพิ่ม

ข้อกฎหมาย

มาตรา 41 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร, คำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 102/2544

ปุจฉา

รบกวนสอบถามค่ะ เนื่องจากได้โทรหาสรรพากร 1161 แล้วได้คำตอบไม่ตรงกัน (โทรไป 2 ครั้ง)

คำถามมีดังนี้นะคะ  

    a. บริษัทฯ ทำสัญญาจ้างผู้จัดหาศิลปินนาย A (เป็นบุคคลธรรมดาชาวออสเตรเลีย) เพื่อนำนักแสดงสาธารณะมาร้องเพลงในงาน Event ที่บริษัทฯ เป็นผู้จัดในประเทศไทย โดยนาย A จะเดินทางมาพร้อมศิลปินและอยู่ในไทยไม่เกิน 10 วัน

*ทั้งนี้ สัญญาได้เซ็นสัญญาก่อนที่จะเดินทางมาในไทยและทำการชำระเงินก่อนที่จะเข้ามาเมืองไทย

    b. บริษัทฯ ทำสัญญากับนักแสดงสาธารณะ (ชาวออสเตรเลีย) มาทำการแสดงในประเทศ โดยศิลปินจะอยู่ในประเทศไทยไม่เกิน 10 วัน

*ทั้งนี้ สัญญาได้เซ็นสัญญาก่อนที่จะเดินทางมาในไทยและทำการชำระเงินก่อนที่จะเข้ามาเมืองไทย

    c.บริษัทฯ จ้างบุคคลชาวมาเลเซียทำ PR ประชาสัมพันธ์โปรโมทงานและ Event ของประเทศไทยโดยเผยแพร่ที่ประเทศมาเลเซีย เพื่อประชาสัมพันธ์ และโปรโมทประเทศไทย

*ชาวมาเลมีเดินทางเข้ามาที่ไทยเพื่อมาคุยงานประมาณ 3 วันเราทำการชำระเงินในไทย

    d. บริษัทฯ จ้างที่ปรึกษาชาวต่างชาติ (บุคคลธรรมดาชาว USA) เรื่องการจัดแข่งกีฬาเป็นเงิน 10,000 เหรียญ ชาวต่างชาติเข้ามาในไทยก่อน (ประมาณ 20 วันเพื่อมาเที่ยว) หลังจากพูดคุยพอเขาบินกลับไปที่ USA ทำการวางแผนงานคร่าวๆ กลับมาจึงทำการจ้างเป็นที่ปรึกษา

คำถาม

ทั้ง 3 กรณี ในแต่ละกรณีเราต้องทำหัก ณ ที่จ่ายไหมคะ หรือต้องคำณวนภาษีแบบอื่นและต้องนำส่ง VAT ภพ 36 ไหมคะ เรื่อง VAT เคลียร์คะ แต่ขอทราบเรื่องการหัก ณ ที่จ่ายได้ไหมคะ ว่าแต่ละกรณี a b c d ต้องหัก ณ ที่จ่ายหรือชำระภาษีอะไรเพิ่มไหมคะ

วิสัชนา

a. ตามข้อ 9 ข้อ 10 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 102/2544 เรื่อง การเสียภาษีเงินได้และภาษีมูลค่าเพิ่ม ของนักแสดงสาธารณะ ผู้จัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะ และคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง ลงวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2544 

        “ข้อ 9 การเสียภาษีเงินได้ของคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย และการหักภาษี ณ ที่จ่ายของผู้จ่ายเงินได้ให้แก่คู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงให้ปฏิบัติ ดังนี้

             (1) กรณีคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทยเป็นผู้มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ต้องนำเงินได้ที่ได้รับจากการติดต่อจัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย ซึ่งเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (2) แห่งประมวลรัษฎากร มารวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาตามมาตรา 48 (1) และ (2) แห่งประมวลรัษฎากร

                  การจ่ายค่าจัดหานักแสดงสาธารณะให้แก่คู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงตามวรรคหนึ่ง ผู้จ่ายเงินได้มีหน้าที่คำนวณหักภาษี ณ ที่จ่ายนำส่งตามมาตรา 50 (1) และมาตรา 52 แห่งประมวลรัษฎากร

             ... 

             กรณีคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะ มาแสดงมีถิ่นที่อยู่ในประเทศที่มีอนุสัญญา เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนกับประเทศไทย ให้ปฏิบัติตามข้อตกลงในอนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บ ภาษีซ้อนที่ประเทศไทยได้ทำไว้กับประเทศนั้น ๆ

        ข้อ 10 การเสียภาษีมูลค่าเพิ่มของนักแสดงสาธารณะ ผู้จัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะ และคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง

             (1) การให้บริการของนักแสดงสาธารณะได้รับยกเว้นภาษีมูลค่า เพิ่มตามมาตรา 81 (1)(ฒ) แห่งประมวลรัษฎากร

             (2) การจัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะในประเทศไทย ถือเป็นการให้บริการในราชอาณาจักร อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/1 (10) และมาตรา 77/2 (1) แห่งประมวลรัษฎากร ไม่ว่าจะได้รับค่าตอบแทนในลักษณะเป็นค่าเข้าชมการแสดง หรือค่าตอบแทนอื่นในลักษณะเดียวกัน เว้นแต่เป็นการจัดการแสดงเพื่อการ กุศลสาธารณะหรือการแข่งขันกีฬาสมัครเล่น ตามมาตรา 81 (1)(ฑ) และ (ธ) แห่งประมวลรัษฎากร

             การจัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะ ตามวรรคหนึ่ง ซึ่งเป็นการให้บริการที่เป็นงานทางศิลปะและวัฒนธรรมใน สาขานาฏศิลป์ สาขาดุริยางคศิลป์และสาขาคีตศิลป์ ซึ่งผู้จัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะมิได้เรียกเก็บค่าบริการโดยตรงจากผู้ชมหรือผู้ฟัง แต่ไม่รวมถึงการให้บริการโดยกระทรวง ทบวง กรม ราชการส่วนท้องถิ่นได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 81 (1)(ซ) แห่งประมวลรัษฎากรและ ประกาศอธิบดีกรมสรรพากรเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 11) เรื่อง กำหนดสาขาและลักษณะการประกอบกิจการให้บริการที่ เป็นงานทางศิลปะและ วัฒนธรรมตามมาตรา 81 (1)(ซ) แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2534 

             (3) การติดต่อจัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง หรือแข่งขันในประเทศไทยของ คู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง ถือเป็นการให้บริการในราชอาณาจักร อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูล ค่าเพิ่มตามมาตรา 77/1 (10) และมาตรา 77/2 (1) แห่งประมวลรัษฎากร

             (4) การจ่ายค่าบริการตาม (2) และ (3) ให้แก่ผู้ประกอบการดังต่อไปนี้ ผู้จ่ายเงินค่าบริการมีหน้าที่นำส่งเงินภาษีมูลค่า เพิ่มที่ผู้ประกอบการมีหน้าที่เสียภาษีตามมาตรา 83/6 แห่งประมวลรัษฎากร

                  (ก) ผู้ประกอบการซึ่งเป็นผู้จัดให้มีการแสดงของนักแสดง สาธารณะในประเทศไทย หรือคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมา แสดงหรือแข่งขันในประเทศไทยที่ได้เข้ามา ดำเนินการติดต่อจัดหานักแสดงสาธารณะในราช อาณาจักรเป็นการชั่วคราว และไม่ได้จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นการชั่วคราว

                  (ข) ผู้ประกอบการซึ่งเป็นคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย โดยได้ดำเนินการติดต่อจัดหานักแสดงสาธารณะในต่างประเทศ” 

ต่อข้อถาม ขอเรียนว่า

        กรณีบริษัทฯ ทำสัญญาจ้างผู้จัดหาศิลปินนาย A (เป็นบุคคลธรรมดาชาวออสเตรเลีย) เพื่อนำนักแสดงสาธารณะมาร้องเพลงในงาน Event ที่บริษัทฯ เป็นผู้จัดในประเทศไทย โดยนาย A จะเดินทางมาพร้อมศิลปินและอยู่ในไทยไม่เกิน 10 วัน

        *ทั้งนี้ สัญญาได้เซ็นสัญญาก่อนที่จะเดินทางมาในไทยและทำการชำระเงินก่อนที่จะเข้ามาเมืองไทย

        เช่นนี้ นาย A เป็นคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดงในประเทศไทย การชำระค่าบริการให้กับนาย A เป็นค่าตอบแทนในการให้บริการดังกล่าว ไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานหรือกิจการที่ทำในประเทศไทย หรือเนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย ตามมาตรา 41 วรรคแรก แห่งประมวลรัษฎากร แต่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ หากปรากฏข้อเท็จจริงว่า นาย A บุคคลธรรมดาชาวออสเตรเลีย มิได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยในปีภาษีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน นาย A บุคคลธรรมดาชาวออสเตรเลียดังกล่าว จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้จากเงินได้พึงประเมินดังกล่าวในประเทศไทยแต่อย่างใด ตามมาตรา 41 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินดังกล่าวจึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร

b. ตามข้อ 17 แหงอนุสัญญาภาษีซ้อนไทย – ออสเตรเลีย ว่าด้วย “นักแสดง” กำหนดหลักเกณฑ์ ในการเสียภาษีเงินได้ของนักแสดงชาวออสเตรเลียในประเทสไทยดังนี้   

        “ข้อ 17 นักแสดง

        1. โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติในข้อ 14 และ 15 เงินได้ที่นักแสดง (เช่น การละคร ภาพยนตร์ นักแสดง วิทยุหรือโทรทัศน์ นักดนตรีและนักกีฬา) ได้รับจากกิจกรรมส่วนบุคคลของตนเช่นว่านั้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กิจกรรมนั้นเกิดขึ้น

        2. ในกรณีเงินได้ในส่วนที่เกี่ยวกับกิจกรรมส่วนบุคคลของนักแสดงเช่นว่านั้น มิได้เกิดขึ้นกับตัวนักแสดงเอง แต่เกิดขึ้นกับบุคคลอื่น เงินได้นั้นอาจเก็บภาษีได้ในรัฐผู้ทำสัญญาที่กิจกรรมนั้นๆ ของนักแสดงได้มีการกระทำ โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติของข้อ 7, 14 และ 15 ที่บังคับอยู่

        3. โดยไม่ต้องคำนึงถึงบทบัญญัติของข้อ 7 ในกรณีกิจกรรมตามที่ระบุในวรรค 1 ได้จัดให้มีขึ้นในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง โดยวิสาหกิจของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง กำไรซึ่งวิสาหกิจเช่นว่านั้นได้รับจากการจัดให้มีกิจกรรมดังกล่าว อาจเก็บภาษีได้ในรัฐที่กล่าวถึงรัฐแรก เว้นแต่กรณีวิสาหกิจดังกล่าวได้รับเงินอุดหนุนส่วนใหญ่จากกองทุนสาธารณะของอีกรัฐหนึ่ง รวมทั้งจากส่วนราชการใดๆ องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นหรือองค์การตามกฎหมายของอีกรัฐหนึ่งนั้น ในส่วนที่เกี่ยวกับบทบัญญัติของกิจกรรมเช่นว่านั้น

        4. บทบัญญัติของวรรค 1 และ 2 มิให้ใช้บังคับกับเงินได้ที่นักแสดงได้รับเนื่องจากกิจกรรมต่างๆ ที่กระทำในรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง หากการมาเยือนรัฐนั้นได้รับเงินอุดหนุนส่วนใหญ่จากกองทุนสาธารณะของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง รวมทั้งส่วนราชการใดๆ องค์การบริหารส่วนท้องถิ่นหรือองค์กรตามกฎหมายของอีกรัฐหนึ่งนั้น” 

        ตามข้อ 5 ข้อ 6 และข้อ 7 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 102/2544 เรื่อง การเสียภาษีเงินได้และภาษีมูลค่าเพิ่ม ของนักแสดงสาธารณะ ผู้จัดให้มีการแสดงของนักแสดงสาธารณะ และคู่สัญญาที่จัดหานักแสดงสาธารณะมาแสดง ลงวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2544

        “ข้อ 5 นักแสดงสาธารณะที่มีภูมิลำเนาอยู่ในต่างประเทศ และเข้ามาแสดงหรือแข่งขันในประเทศไทย มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากเงินได้พึงประเมินที่ได้รับ ทั้งนี้ ไม่ว่าการจ่ายเงิน ได้ดังกล่าวจะจ่ายในหรือนอกประเทศ

             นักแสดงสาธารณะตามวรรคหนึ่งมี หน้าที่และความรับผิดชอบในการยื่นรายการและชำระภาษี โดยปฏิบัติตามข้อ 2 ข้อ 3 และข้อ 4

             กรณีนักแสดงสาธารณะมีถิ่นที่อยู่ในประเทศที่มีอนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนกับประเทศไทย ให้ปฏิบัติตามข้อตกลงในอนุสัญญาเพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนที่ประเทศไทยได้ทำไว้กับประเทศนั้น ๆ

        ข้อ 6 คนต่างด้าวที่มีเงินได้พึงประเมินจากการเป็นนักแสดงสาธารณะในประเทศไทย มีหน้าที่ต้องยื่นคำร้องตามแบบที่อธิบดีกรมสรรพากรกำหนด เพื่อขอรับใบผ่านภาษีอากรภายในกำหนดเวลา ไม่เกิน 15 วันก่อนออกเดินทาง ไม่ว่ามีเงินภาษีอากรที่ต้องชำระ หรือไม่ตามมาตรา 4 ตรี แห่งประมวลรัษฎากร

        ข้อ 7 การหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ให้ผู้จ่ายเงินได้ของนักแสดงสาธารณะ มีหน้าที่คำนวณหักภาษี ณ ที่จ่ายและนำส่ง ณ ที่ว่าการอำเภอท้องที่ภายในเจ็ด วันนับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้ ดังนี้

             ...

             (2) กรณีผู้จ่ายเงินได้เป็นบุคคล บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล หรือนิติบุคคลอื่น ห้างหุ้นส่วนสามัญหรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล ให้คำนวณหักภาษี ณ ที่จ่ายและนำส่งตามมาตรา 3 เตรส แห่งประมวลรัษฎากร และข้อ 9 (2) ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป.4/2528 เรื่อง สั่งให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 ดังนี้

                  (ก) กรณีนักแสดงสาธารณะมีภูมิลำเนาอยู่ในประเทศไทย ให้คำนวณหักภาษีไว้ในอัตราร้อยละ 5.0 

                  (ข) กรณีนักแสดงสาธารณะมีภูมิลำเนาอยู่ในต่างประเทศ ให้คำนวณหักภาษีไว้ตามอัตราที่ กำหนดในบัญชีอัตราภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา” 

ต่อข้อถาม ขอเรียนว่า

กรณีบริษัทฯ ทำสัญญากับนักแสดงสาธารณะ (ชาวออสเตรเลีย) มาทำการแสดงในประเทศไทย โดยศิลปินจะอยู่ในประเทศไทยไม่เกิน 10 วัน

       *ทั้งนี้ สัญญาได้เซ็นสัญญาก่อนที่จะเดินทางมาในไทยและทำการชำระเงินก่อนที่จะเข้ามาเมืองไทย

        เช่นนี้ เมื่อบริษัทฯ จ่ายเงินได้ค่าแสดงให้แก่นักแสดงชาวออสเตรเลีย บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องคำนวณหักภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ณ ที่จ่าย ตามอัตราก้าวหน้า โดยไม่ยกเว้นภาษีเงินได้ 150,000 บาทแรก และนำส่งพร้อมทั้งยื่นแบบ ภ.ง.ด.3 ณ สำนักงานสรรพากรพื้นที่สาขาท้องที่ ภายใน 7  วัน นับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้ ตามมาตรา 3 เตรส แห่งประมวลรัษฎากร และข้อ 9 (2) ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 4/2528 เรื่อง สั่งให้ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร มีหน้าที่หักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528  

c. กรณีบริษัทฯ จ้างบุคคลชาวมาเลเซียทำ PR ประชาสัมพันธ์โปรโมทงานและ Event ของประเทศไทยโดยเผยแพร่ที่ประเทศมาเลเซีย เพื่อประชาสัมพันธ์ และโปรโมทประเทศไทย

        *ชาวมาเลมีเดินทางเข้ามาที่ไทยเพื่อมาคุยงานประมาณ 3 วันเราทำการชำระเงินในไทย

        เช่นนี้ เงินได้ที่บริษัทฯ ได้จ่ายดังกล่าว ไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานหรือกิจการที่ทำในประเทศไทย หรือเนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย ตามมาตรา 41 วรรคแรก แห่งประมวลรัษฎากร แต่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ หากปรากฏข้อเท็จจริงว่า บุคคลธรรมดาชาวมาเลเซีย มิได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยในปีภาษีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน บุคคลธรรมดาชาวมาเลเซียดังกล่าว จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้จากเงินได้พึงประเมินดังกล่าวในประเทศไทยแต่อย่างใด ตามมาตรา 41 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินดังกล่าวจึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร

d.บริษัทฯ จ้างที่ปรึกษาชาวต่างชาติ (บุคคลธรรมดาชาว USA) เรื่องการจัดแข่งกีฬาเป็นเงิน 10,000 เหรียญ ชาวต่างชาติเข้ามาในไทยก่อน (ประมาณ 20 วันเพื่อมาเที่ยว) หลังจากพูดคุยพอเขาบินกลับไปที่ USA ทำการวางแผนงานคร่าวๆ กลับมาจึงทำการจ้างเป็นที่ปรึกษา

        เช่นนี้ เงินได้ที่บริษัทฯ ได้จ่ายดังกล่าว ไม่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานหรือกิจการที่ทำในประเทศไทย หรือเนื่องจากกิจการของนายจ้างในประเทศไทย ตามมาตรา 41 วรรคแรก แห่งประมวลรัษฎากร แต่เข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินเนื่องจากหน้าที่งานที่ทำในต่างประเทศ หากปรากฏข้อเท็จจริงว่า บุคคลธรรมดาชาวสหรัฐอเมริกา มิได้เป็นผู้อยู่ในประเทศไทยในปีภาษีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน บุคคลธรรมดาชาวสหรัฐอเมริกาดังกล่าว จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้จากเงินได้พึงประเมินดังกล่าวในประเทศไทยแต่อย่างใด ตามมาตรา 41 วรรคสอง แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ผู้จ่ายเงินได้พึงประเมินดังกล่าวจึงไม่มีหน้าที่ต้องหักภาษี ณ ที่จ่าย ตามมาตรา 50 (1) แห่งประมวลรัษฎากร

ขอขอบคุณข้อมูลจาก FB อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์ ที่อนุญาตให้นำความรู้ดีๆ มาเเบ่งปันใน Website Tax-EZ ค่ะ

คลิ๊กที่นี่ เพื่อติดตาม FB เพจ "อาจารย์ สุเทพ พงษ์พิทักษ์"

หมายเหตุ: TAX CASE STUDY จาก Tax-EZ Website เป็นเพียงเคสตัวอย่างเท่านั้น  กรุณาตรวจสอบข้อมูลก่อนนำไปใช้อ้างอิง