Facebook อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์

จ่ายค่าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศให้บริษัทสเปน และสำรองจ่ายให้กับบริษัทอื่นในไทยและต่างประเทศ


เรื่อง จ่ายค่าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศให้บริษัทสเปน และสำรองจ่ายให้กับบริษัทอื่นในไทยและต่างประเทศ
แหล่งที่มา Facebook อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์
วันที่ วันที่ถาม 08/12/2023 - วันที่ตอบ 24/12/2023
ประเภทภาษี ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย,ภาษีเงินได้นิติบุคคล,ภาษีมูลค่าเพิ่ม
ข้อกฎหมาย มาตรา 40 (8), มาตรา 83/6 (2) แห่งประมวลรัษฎากร
ปุจฉา
ขอสอบถาม เรื่อง เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่มและภาษีหัก ณ ที่จ่ายค่ะ เนื่องจากบริษัทแม่ประเทศสเปนจ่ายเงินค่าประกันภัยกลุ่มเกี่ยวกับค่าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศให้กับบริษัทในเครือหลายประเทศรวมถึงประเทศไทย บริษัทแม่สเปนออก invoice 1 ใบเรียกเก็บบริษัทไทย 1 เป็นจำนวน 100 ยูโร แล้วสั่งให้ บจ. ไทย 1 (ลูกคนโต) ไปเรียกเก็บจากลูก ๆ ในแถบเอเชียคือ บจ. ไทย 2 = 20 ยูโร, บจ. ไทย 3 = 10 ยูโร, บจ. อินเดีย = 25 ยูโร, บจ. อินโดนีเซีย = 15 ยูโร ดังนั้นเป็นค่าใช้จ่ายจริงๆ ของ บจ. ไทย 1 เพียง 30 ยูโร เท่านั้น มีอีเมล์ + เอกสารเป็นจดหมายจากสเปน + กรมธรรม์ที่มีชื่อผู้รับผลประโยชน์เป็นบริษัท นั้นๆ จริงค่ะ
คำถามคือ
    1. บจ.ไทย 1 รับรู้ค่าใช้จ่ายจริงไว้ที่ 30 ยูโร ส่วน 70 ยูโร ลงบัญชีเป็น Advance โดยนำส่ง ภ.พ.36 ตามยอดค่าใช้จ่าย 30 ยูโร ส่วน 70 ยูโร จะไปเปิดบิล + VAT 7% เรียกเก็บเงินคืนจากลูกๆ ถูกไหมคะ 
    2. ตอนที่ บจ. ไทย 1 จ่ายให้ บจ. สเปน ไม่นำส่ง ภ.ง.ด.54 เพราะถือเป็นมาตรา 40 (8) แต่นำส่ง ภ.พ.36
    3. บจ. ไทย 2 กับ บจ. ไทย 3 จ่ายคืนให้ บจ. ไทย 1 ต้องหัก ณ ที่จ่าย ภ.ง.ด.53 หรือไม่คะ 
    4. บจ. อินเดีย กับ บจ. อินโดนีเซีย จ่ายคืนให้ บจ. ไทย 1 สามารถหัก บจ. ไทย 1 ได้ไหมคะ หากเป็น 40 (8) และมี DTA ระหว่างกันหรืออาจารย์เห็นเป็นมาตราอื่นคะ
วิสัชนา
กรณีตามข้อเท็จจริง หากบริษัทแม่สเปน กับบริษัทลูกทุกบริษัทฯ เกี่ยวกับประเด็นการจ่ายเงินค่าประกันภัยกลุ่มเกี่ยวกับค่าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศให้กับบริษัทในเครือในภูมิภาคนี้หลายประเทศรวมถึงประเทศไทยด้วย โดยจะเรียกเก็บเงินค่าเบี้ยประกันภัยการรับขนส่งสินค้าระหว่างประเทศกับทุกบริษัทฯ โดยในทางปฏิบัติ สำหรับบริษัทฯ ในกลุ่มดังต่อไปนี้ บริษัทแม่สเปนจะเรียกเก็บผ่านบริษัท ไทย 1 เป็นจำนวน 100 ยูโร ได้แก่ บจ. ไทย 1 (ลูกคนโต) จำนวน 30 ยูโร บจ. ไทย 2 จำนวน 20 ยูโร, บจ. ไทย 3 จำนวน 10 ยูโร, บจ. อินเดีย จำนวน 25 ยูโร และ บจ. อินโดนีเซีย จำนวน 15 ยูโร โดยมีการจัดทำเป็นข้อตกลงเป็นหนังสือ เช่นนี้
    1. บจ.ไทย 1 รับรู้ค่าใช้จ่ายจริงไว้ที่ 30 ยูโรส่วน 70 ยูโรลงบัญชีเป็น Advanced โดยนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มตามแบบ ภ.พ.36 ตามยอดค่าใช้จ่ายที่บริษัท ไทย 1 ต้องรับภาระจริง คือ 30 ยูโร ส่วน 70 ยูโร ให้ออก Invoice เรียกเก็บแทนบริษัทแม่สเปน โดยไม่มีค่าภาษีมูลค่าเพิ่มในประเทศไทย เพราะเป็นรายการที่ไม่อยู่ในบังคับที่ต้องเรียกเก็บภาษีมูลค่าเพิ่มตามประมวลรัษฎากร เนื่องจากเป็นรายการ Out of VAT Scope เรียกเก็บเงินคืนจากลูก ๆ เพื่อบริษัทแม่สเปน ไม่ถือเป็นรายได้จากการประกอบกิจการของบริษัท ไทย 1
    2. เมื่อ บจ. ไทย 1 จ่ายเงินค่าประกันภัยกลุ่มเกี่ยวกับค่าขนส่งสินค้าระหว่างประเทศให้แก่ บจ. แม่สเปน นั้น บริษัท ไทย 1 ไม่มีหน้าที่ต้องนำส่งภาษีเงินได้นิติบุคคลตามแบบ ภ.ง.ด.54 ตามมาตรา 70 เนื่องจากเข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (8) แห่งประมวลรัษฎากร แต่นำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มตามแบบ ภ.พ.36 มาตรา 83/6 (2) แห่งประมวลรัษฎากร ถูกต้องดีงามแล้ว
    3. บจ. ไทย 2 กับ บจ.ไทย 3 จ่ายคืนให้ บจ.ไทย 1 ไม่หน้าที่ต้องหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายตามแบบ ภ.ง.ด.53 ตามมาตรา 3 เตรส แห่งประมวลรัษฎากร และคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป. 1/2528 ฯ ลงวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2528 แต่อย่างใด หากแต่บริษัท ไทย 1 ต้องแจ้งให้บริษัท ไทย 2 และบริษัท ไทย 3 มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.พ.36 เพื่อนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 83/6 (2) แห่งประมวลรัษฎากร สำหรับค่าเบี้ยประกันภัยฯ ที่ต้องจ่ายให้แก่บริษัทแม่สเปน ตามข้อตกลงข้างต้น
     4. บจ. อินเดีย กับ บจ. อินโดนีเซีย จ่ายคืนให้บจ.ไทย 1 ถือเป็นการจ่ายเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 แห่งประมวลรัษฎากร ไห้แก่บริษัทแม่สเปน จึงไม่สามารถหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย ประกอบกับประเทศไทย กับประเทศอินเดีย และประเทศอินโดนีเซีย มีอนุสัญญาภาษีซ้อนกับประเทศไทย



ขอขอบคุณข้อมูลจาก FB อ.สุเทพ พงษ์พิทักษ์ ที่อนุญาตให้นำความรู้ดีๆ มาเเบ่งปันใน Website Tax-EZ ค่ะ 

คลิ๊กที่นี่ เพื่อติดตาม FB เพจ "อาจารย์ สุเทพ พงษ์พิทักษ์"

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้เพื่อให้คุณได้รับประสบการณ์การท่องเว็บที่ดีขึ้น ข้อตกลงและนโยบายความเป็นส่วนตัว
ยอมรับ