https://www.rd.go.th/5208.html#mata86_4

มาตรา 86/4ภายใต้บังคับมาตรา 86/5 และมาตรา 86/6 ใบกำกับภาษีต้องมีรายการอย่างน้อยดังต่อไปนี้
             (1) คำว่า “ใบกำกับภาษี” ในที่ที่เห็นได้เด่นชัด
             (2) ชื่อ ที่อยู่ และเลขประจำตัวผู้เสียภาษีอากรของผู้ประกอบการจดทะเบียนที่ออกใบกำกับภาษี และในกรณีที่ตัวแทนเป็นผู้ออกใบกำกับภาษีในนามของผู้ประกอบการจดทะเบียนตามมาตรา 86 วรรคสี่ หรือมาตรา 86/2 หรือผู้ทอดตลาดเป็นผู้ออกใบกำกับภาษีในนามของผู้ประกอบการจดทะเบียนตามมาตรา 86/3 ให้ระบุชื่อ ที่อยู่ และเลขประจำตัวผู้เสียภาษีอากรของตัวแทนนั้นด้วย
             (3) ชื่อ ที่อยู่ของผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ
             (4) หมายเลขลำดับของใบกำกับภาษี และหมายเลขลำดับของเล่มถ้ามี
             (5) ชื่อ ชนิด ประเภท ปริมาณ และมูลค่าของสินค้าหรือของบริการ
             (6) จำนวนภาษีมูลค่าเพิ่มที่คำนวณจากมูลค่าของสินค้าหรือของบริการ โดยให้แยกออกจากมูลค่าของสินค้าและหรือของบริการให้ชัดแจ้ง
             (7) วัน เดือน ปี ที่ออกใบกำกับภาษี
             (8) ข้อความอื่นที่อธิบดีกำหนด
             ( ดูประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 39) )
             ( ดูประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 247))
             ( ดูคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ท.ป.117/2545 )  ( ดูคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.46/2537 )
             ( ดูคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.86/2542 )( ดูคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.147/2557 )
 ( ดูคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.155/2560 )
 

รายการในใบกำกับภาษีให้ทำเป็นภาษาไทย เป็นหน่วยเงินตราไทย และใช้ตัวเลขไทยหรืออารบิค เว้นแต่ในกิจการบางประเภทที่มีความจำเป็นต้องทำเป็นภาษาต่างประเทศหรือเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ให้กระทำได้เมื่อได้รับอนุมัติจากอธิบดี
 ( ดูคำวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัยภาษีอากร ที่ 25/2537 )
 ( ดูประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92) )
 ใบกำกับภาษีอาจออกรวมกันสำหรับการขายสินค้าหรือการให้บริการหลายอย่างก็ได้ เว้นแต่อธิบดีจะได้กำหนดให้การออกใบกำกับภาษีสำหรับสินค้าหรือบริการบางอย่างหรือหลายอย่างต้องกระทำแยกต่างหาก โดยมิให้รวมไว้ในใบกำกับภาษีเดียวกันกับรายการอื่น
 ( ดูคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป.121/2545 )

https://www.rd.go.th/3371.html

ประกาศอธิบดีกรมสรรพากร

เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92)

เรื่อง    กำหนดหลักเกณฑ์การขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นภาษา ต่างประเทศ หรือเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อ 4 ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งมีความประสงค์จัดทำรายการในใบกำกับภาษี ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร เป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ จะต้องได้รับอนุมัติจากอธิบดีกรมสรรพากร

ข้อ 5 ให้ผู้ประกอบการจดทะเบียนดังต่อไปนี้มีสิทธิยื่นคำร้องเป็นหนังสือต่ออธิบดีกรมสรรพากรเพื่อขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีตามมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากรเป็นภาษาต่างประเทศอื่นที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ และเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

                           (1) ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งส่งสินค้าไปขายในต่างประเทศแต่ผู้ประกอบการจดทะเบียนดังกล่าวไม่ได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(1) แห่งประมวลรัษฎากร

                           (2) ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งการให้บริการได้กระทำในราชอาณาจักร และได้มีการ ใช้บริการนั้นในต่างประเทศแต่ไม่เป็นไปตามประเภท หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่อธิบดีกรมสรรพากรกำหนด จึงไม่ได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1(2) แห่งประมวลรัษฎากร

                        ผู้ประกอบการจดทะเบียนตามวรรคหนึ่ง ต้องจัดทำใบกำกับภาษีโดยมีรายการอย่างน้อยตามมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากร และมีหน้าที่รับผิดชอบจัดการแปลเป็นภาษาไทยด้วย

เรื่อง

ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นภาษาต่างประเทศ และเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

แหล่งที่มา

ข้อหารือ กรมสรรพากร

วันที่

04/11/2010

เลขที่หนังสือ

กค 0702/8591

ประเภทภาษี

ภาษีมูลค่าเพิ่ม

ข้อกฎหมาย

มาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อหารือ

   บริษัทฯ ประกอบกิจการขายปลีกและส่งท่อโลหะทุกชนิดมีความประสงค์จัดทำรายการในใบส่งสินค้า ใบแจ้งหนี้ ใบกำกับภาษี ใบเสร็จรับเงิน เป็นภาษาต่างประเทศและเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ เนื่องจากบริษัทฯ ได้รับคำสั่งซื้อจากผู้ซื้อในต่างประเทศ แต่ให้จัดส่งสินค้าแก่ลูกค้าของผู้ซื้อซึ่งอยู่ในราชอาณาจักร จึงเป็นการขายสินค้าในราชอาณาจักรตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร แต่บริษัทฯ ต้องจัดทำใบกำกับภาษีให้แก่ผู้ซื้อในต่างประเทศตามมาตรา 82/4 และมาตรา 86 แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ จึงขออนุมัติจัดทำรายการในใบส่งสินค้าและใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ตามข้อ 5 (1) ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์การขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นภาษาต่างประเทศ หรือเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 ขอหารือเกี่ยวกับกรณีการขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นภาษาต่างประเทศ และเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

แนววินิจฉัย

1.ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งมีความประสงค์จัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศจะต้องได้รับ อนุมัติจากอธิบดีกรมสรรพากรก่อน ทั้งนี้ ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 4 ของประกาศ อธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92)ฯ ลงวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 และผู้ประกอบการที่มีสิทธิขออนุมัติ จะต้องเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งประกอบกิจการตามข้อ 5 (1) และ (2) ของประกาศอธิบดีฉบับดังกล่าว

2. กรณีบริษัทฯ ได้รับคำสั่งซื้อจากผู้ซื้อในต่างประเทศ แต่ให้ส่งสินค้าแก่ลูกค้าของผู้ซื้อซึ่งอยู่ในราชอาณาจักรโดยที่สินค้า ดังกล่าวไม่ได้ส่งออกนอกราชอาณาจักรเพื่อส่งไปต่างประเทศ การประกอบกิจการของบริษัทฯจึงเป็นการขายสินค้าในราชอาณาจักรไม่เข้าลักษณะตามข้อ 5 (1) และ (2) ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92)ฯ ลงวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 บริษัทฯ จึงไม่มีสิทธิจัดทำใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ตามมาตรา 86/4 แห่งประมวลรัษฎากรอย่างไรก็ดี กรณีที่บริษัทฯ ได้ออกใบกำกับภาษีมีรายการครบถ้วนตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากรแล้ว หากบริษัทฯ ประสงค์จะเพิ่มเติมรายการหน่วยเงินตราต่างประเทศไว้ในใบกำกับภาษีดังกล่าวก็สามารถกระทำได้

เลขตู้

73/37580

เรื่อง

ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีขออนุมัติออกใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

แหล่งที่มา

ข้อหารือ กรมสรรพากร

วันที่

16/12/2005

เลขที่หนังสือ

กค 0706/พ./10502

ประเภทภาษี

ภาษีมูลค่าเพิ่ม

ข้อกฎหมาย

มาตรา 86/4 และ 86/6

ข้อหารือ

บริษัทฯ ประกอบกิจการเป็นผู้นำเข้า จำหน่าย ขายส่ง อุปกรณ์ท่อส่งน้ำมัน เครื่องเหล็ก อุปกรณ์ในการเชื่อมเหล็กและขั้วไฟฟ้าเชื่อมเหล็กรวมทั้งวัสดุอุปกรณ์และเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ สำหรับใช้ในอุตสาหกรรม มีลูกค้าเป็นบริษัทผู้ผลิตและผู้ค้าส่งน้ำมันในประเทศไทย ซึ่งปัจจุบันจะต้องนำเข้าจากต่างประเทศ เช่น สิงคโปร์ เยอรมัน ญี่ปุ่น โดยจะต้องนำเข้าเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศแต่เนื่องจากระบบการเงินและการบัญชี มีข้อกำหนดสำหรับการซื้อขายกรณีดังกล่าวว่า จะต้องออกใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ คือ สกุลเงินดอลล่าร์สหรัฐอเมริกา (USD) เท่านั้นบริษัทฯ จึงขออนุมัติออกใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

แนววินิจฉัย

1. ผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งมีความประสงค์จัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศจะต้องได้รับอนุมัติจากอธิบดีกรมสรรพากรก่อน ทั้งนี้ ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับข้อ 4 ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92) เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์การขออนุมัติจัดทำรายการในใบกำกับภาษีเป็นภาษาต่างประเทศหรือเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ ตามมาตรา 86/4 และมาตรา 86/6 แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 และผู้ประกอบการที่มีสิทธิขออนุมัติจะต้องเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนซึ่งประกอบกิจการตามข้อ 5 (1) และ (2) ของประกาศอธิบดีฉบับดังกล่าว

 2. บริษัทฯ ประกอบกิจการเป็นผู้นำเข้า จำหน่าย ขายส่ง อุปกรณ์ท่อส่งน้ำมัน เครื่องเหล็ก อุปกรณ์ในการเชื่อมเหล็ก และขั้วไฟฟ้าเชื่อมเหล็กรวมทั้งวัสดุ อุปกรณ์และเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ สำหรับใช้ในอุตสาหกรรม มีลูกค้าเป็นบริษัทผู้ผลิตและผู้ค้าส่งน้ำมันในประเทศไทย และในการตกลงซื้อขายกับคู่ค้ามีข้อกำหนดสำหรับการซื้อขายว่า จะต้องออกใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ คือ สกุลเงินดอลล่าร์สหรัฐอเมริกา (USD) เท่านั้น การประกอบกิจการของบริษัทฯ จึงเป็นการขายสินค้าในราชอาณาจักร ไม่เข้าลักษณะตามข้อ 5 (1) และ (2) ของประกาศอธิบดีกรมสรรพากร เกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม (ฉบับที่ 92)ฯ ลงวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 บริษัทฯ จึงไม่มีสิทธิจัดทำใบกำกับภาษีเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศ

เลขตู้

68/33743