กรณีสินค้าขาดจากรายงานและได้ยื่นแบบ ภ.พ 30 แล้วในเดือนที่ตรวจพบ ยังคงต้องรับผิดเบี้ยปรับ 2 เท่า อ้างอิงข้อที่ 15 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 81/2542 แต่สามารถขอลดได้โดยอ้างอิง ข้อ 7 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ท.ป.81/2542 

    “กรณีปัญหาเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม ณ วันที่ตรวจพบ เนื่องจากสินค้าขาดจากรายงานสินค้าของบริษัท ก เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียน ซึ่งได้ตรวจนับสินค้าคงเหลือ ณ วันสิ้นปี นั้นขอเรียนว่า

     1. มูลค่าของฐานภาษี ตาม “ราคาตลาด ณ วันที่ตรวจพบ” ตามาตรา 79/3 (3) แห่งประมวลรัษฎากร นั้น มุ่งหมายที่ให้ใช้ราคาที่บริษัทฯ ขายให้ลูกค้า เพราะกฎหมายถือเป็นการ “ขาย” อย่างไรก็ตาม กรณีที่ประสงค์จะใช้ราคาซื้อเป็นราคาตลาดของสินค้าขาดจากรายงานสินค้าฯ ก็ต้องมีเหตุผลที่จะพิสูจน์ต่อเจ้าพนักงานประเมินว่าทำไมจึงต้องใช้ราคาดังกล่าว อาทิ เป็นกรณีสินค้าขาดจากรายงานสินค้า ที่มิใช่เป็นการนำไปขาย หากแต่นำไปใช้ในกิจการอื่นที่มิใช่กิจการที่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม

     2. การบันทึกรายการภาษีขาย เพื่อการคำนวณภาษีมูลค่าเพิ่มเนื่องจากสินค้าขาดจากรายงานนั้น ไม่จำต้องออกใบกำกับภาษี ตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 86/2542 ซึ่งตามความเห็นของคิดของคุณประภาพรเห็นว่า ควรออกเพียงใบบันทึกสินค้าที่ขาดจากรายงานก็ย่อมกระทำได้

     3. การนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มเนื่องจากสินค้าขาดจากรายงานสามารถยื่นนำส่งกับแบบ ภ.พ.30 ในการยื่นปกติในเดือนนั้น ๆ ได้เลย ซึ่งหากได้ยื่นแบบ ภ.พ.30 และชำระภาษีมูลค่าเพิ่มให้ตรงเดือนที่ตรวจพบแล้ว ก็ไม่ต้องรับผิดเสียเบี้ยปรับตามมาตรา 89 (10) แห่งประมวลรัษฎากร ที่กำหนดให้เสียเบี้ยปรับอีกสองเท่าของภาษี ซึ่งคำนวณจากฐานภาษี แต่อย่างใด เนื่องจากเป็นกรณีที่เจ้าพนักงานประเมินไม่มีอำนาจประเมินตามมาตรา 88 แห่งประมวลรัษฎากร” 

    แต่จากโพสต์ตามภาพด้านบน ระบุว่า ถ้าหากมีการยื่นแบบ ภ.พ.30 เนื่องจากสินค้าขาดจากรายงาน ให้ตรงกับเดือนที่ตรวจพบแล้วก็ไม่ต้องรับผิดเบี้ยปรับ เนื่องจากเจ้าพนักงานประเมินไม่มีอำนาจประเมินตามมาตรา 88 แห่งประมวลรัษฎากร