“ค่าเซอร์วิสชาร์จหรือเงินค่าบริการธุรกิจโรงแรม” ไม่เป็นค่าจ้าง ตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 ใช่หรือไม่

คดีแรงงาน  เรื่อง “ค่าเซอร์วิสชาร์จหรือเงินค่าบริการธุรกิจโรงแรม” ไม่เป็นค่าจ้าง ตามมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5734/2561

กฎหมายที่เกี่ยวข้อง  พระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 มาตรา 5 ประมวลรัษฎากร มาตรา 40 (1)

ข้อเท็จจริง :

        โจทก์ซึ่งประกอบธุรกิจโรงแรมและจ่ายเงินสมทบเข้ากองทุนต่าง ๆ ถูกสั่งให้จ่ายเงินสมทบเพิ่มเติมโดยผู้อำนวยการประกันสังคม ซึ่งต่อมาคณะกรรมการอุทธรณ์ก็ยืนยันคำสั่งดังกล่าว โจทก์ไม่เห็นด้วยโดยอ้างว่าเงินค่าบริการไม่ใช่ค่าจ้าง จึงขอให้ศาลเพิกถอนคำสั่งและคำวินิจฉัยดังกล่าว 

        จำเลยอุทธรณ์ว่าเงินค่าบริการที่ลูกจ้างได้รับถือเป็นค่าจ้างตามกฎหมายแรงงาน แต่ศาลฎีกาเห็นว่าเงินค่าบริการนี้ไม่เข้าข่ายค่าจ้างตามพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 เนื่องจากค่าจ้างตามกฎหมายนี้ หมายถึง เงินที่นายจ้างจ่ายเพื่อตอบแทนการทำงานของลูกจ้างโดยตรง ไม่ว่าจะเรียกชื่ออย่างไรหรือจ่ายด้วยวิธีใดก็ตาม แม้ว่าเงินค่าบริการจะเป็นส่วนหนึ่งของรายได้ของลูกจ้าง แต่ก็ไม่ได้มาจากนายจ้างโดยตรง จึงไม่ถือเป็นค่าจ้างตามกฎหมายประกันสังคม ดังนั้นศาลฎีกาจึงพิพากษายืนตามคำตัดสินเดิม

 ให้การสนับสนุนด้านกฏหมายทั่วไป .!!

สามารถติดต่อสอบถามได้ที่ แผนกกฏหมาย

(ทนายความ)

ติดต่อโดยตรง : 02-261-8182

E-mail : legal@aapth.com