มาตรา 70  บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทยแต่ได้รับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (2)(3) (4) (5) หรือ (6) ที่จ่ายจากหรือในประเทศไทย ให้บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลนั้นเสียภาษี โดยให้ผู้จ่ายหักภาษีจากเงินได้พึงประเมินที่จ่ายตามอัตราภาษีเงินได้สำหรับบริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคล แล้วนำส่งอำเภอท้องที่พร้อมกับยื่นรายการตามแบบที่อธิบดีกำหนดภายในเจ็ดวันนับแต่วันสิ้นเดือนของเดือนที่จ่ายเงินได้พึงประเมินนั้น ทั้งนี้ ให้นำมาตรา 54 มาใช้บังคับโดยอนุโลม

มาตรา 77/1 ในหมวดนี้ เว้นแต่ข้อความจะแสดงให้เห็นเป็นอย่างอื่น

(18) “ภาษีซื้อ” หมายความว่า ภาษีมูลค่าเพิ่มที่ผู้ประกอบการจดทะเบียนถูกผู้ประกอบการจดทะเบียนอื่นเรียกเก็บตามมาตรา 82/4 วรรคสี่ และให้หมายความรวมถึง
                   (ค) ภาษีมูลค่าเพิ่มที่ได้นำส่งตามมาตรา 83/5 มาตรา 83/6 และมาตรา 83/7

มาตรา 82/3 ภายใต้บังคับมาตรา 82/7 มาตรา 82/8 และมาตรา 82/16 ให้ผู้ประกอบการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มโดยคำนวณจากภาษีขายหักด้วยภาษีซื้อในแต่ละเดือนภาษี

ไฟล์ PDF      korea_t_edit ลงนาม 16 พ.ย.2006

หน้า Website ของกรมสรรพากร(HTML)

ข้อ 12 ค่าสิทธิ์ประเภท software

หัก ณ ที่จ่าย 5%

ข้อ 12 ค่าสิทธิ์ทุกประเภท

หัก ณ ที่จ่าย 15%

https://rd.go.th/817.html#article12ข้อ 13   ค่าสิทธิ

1.    ภาษีที่รัฐบาลผู้ทำสัญญารัฐหนึ่งตั้งบังคับเก็บจากค่าสิทธิซึ่งผู้มีถิ่นที่อยู่ในหรือบรรษัทของรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่ง ซึ่งมิได้มีสถานประกอบการถาวรอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐแรกได้จากแหล่งภายในรัฐผู้ทำสัญญานั้น และจากเงินได้ซึ่งได้จากแหล่งภายในรัฐผู้ทำสัญญานั้น ด้วยการจำหน่ายทรัพย์สิน หรือข้อสนเทศตามที่ระบุไว้ในวรรค (2) ของข้อนี้ จะต้องไม่เกินร้อยละ 15 ของจำนวนเงินทั้งสิ้น

2.    เพื่อความมุ่งประสงค์แห่งข้อนี้ "ค่าสิทธิ" หมายถึง ค่าสิทธิใดๆ ค่าเช่า หรือจำนวนเงินอย่างอื่นใดที่จ่ายเป็นค่าตอบแทนเพื่อการใช้ หรือสิทธิในการใช้

                (ก) ลิขสิทธิ์ของวรรณกรรม ผลงานทางศิลปะหรือวิทยาศาสตร์ สิทธิบัตร แบบแผนผัง กรรมวิธีลับหรือสูตรลับ เครื่องหมายการค้า ฟิล์มภาพยนตร์ ฟิล์มหรือแถบบันทึกเสียง เพื่อส่งทางวิทยุหรือโทรภาพ หรือทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างอื่นที่คล้ายคลึงกัน หรือ

                 (ข)  ข้อสนเทศเกี่ยวกับความรู้ทางอุตสาหกรรม การพาณิชย์ หรือวิทยาศาสตร์ ประสบการณ์ หรือ ทักษะ คำนี้ไม่รวมถึงค่าสิทธิ ค่าเช่า หรือจำนวนเงินอื่นใดที่จ่ายให้เกี่ยวกับการประกอบการเหมืองแร่ เหมืองหิน หรือทรัพยากรธรรมชาติอย่างอื่น

3.  มิให้ใช้บังคับบทของวรรค (1) ของข้อนี้ ในกรณีที่ผู้รับค่าสิทธิหรือเงินได้ ซึ่งเป็นผู้มีถิ่นที่อยู่ในหรือบรรษัทของรัฐผู้ทำสัญญารัฐหนึ่ง มีอยู่ในรัฐผู้ทำสัญญาอีกรัฐหนึ่งที่ค่าสิทธิหรือเงินได้เกิดขึ้นซึ่งสถานประกอบการถาวรอันเกี่ยวข้องในประการสำคัญกับทรัพย์สิน สิทธิ หรือข้อสนเทศที่ก่อให้เกิดค่าสิทธิหรือเงินได้นทของข้อ 7 เสมือนหนึ่งว่าค่าสิทธิ และเงินได้เป็นกำไรจากอุตสาหกรรมหรือการพาณิชย์

4.  ในกรณีที่ค่าสิทธิใดๆ ซึ่งบุคคลหนึ่งจ่ายให้แก่บุคคลอื่นใดที่มีความสัมพันธ์กัน ตามที่ได้นิยามไว้ในข้อ 10 มีจำนวนเกินกว่าค่าตอบแทนอันยุติธรรมและเหมาะสม โดยคำนึงถึงสิทธิที่ต้องชำระให้นั้นให้ใช้บังคับบทของวรรค (1) ของข้อนี้ แก่จำนวนค่าสิทธิที่เป็นค่าตอบแทนอันยุติธรรมและเหมาะสมเท่านั้น ส่วนเกินของเงินที่ชำระนั้นให้กำหนดประเภทและเก็บภาษีตามกฎหมายของรัฐผู้ทำสัญญาแต่ละรัฐ รวมทั้งบทของอนุสัญญานี้เท่าที่ใช้บังคับได้

5.  ค่าสิทธิซึ่งชำระเพื่อการใช้ หรือสิทธิในการใช้ ทรัพย์สินหรือข้อสนเทศซึ่งระบุไว้ในวรรค 2 ของข้อนี้ ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐใดรัฐหนึ่ง ให้ถือว่าเป็นเงินได้จากแหล่งภายในรัฐนั้น เงินได้จากการจำหน่ายทรัพย์สิน หรือข้อสนเทศตามที่ระบุไว้ในวรรค (2) ของข้อนี้ เพื่อการใช้ในรัฐผู้ทำสัญญารัฐใดรัฐหนึ่งให้ถือว่าเป็นเงินได้จากแหล่งภายในรัฐนั้น

เรื่อง

ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการหักภาษีและนำส่งจากค่าลิขสิทธิ์โปรแกรมคอมพิวเตอร์ตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร

แหล่งที่มา

ข้อหารือ กรมสรรพากร

วันที่

13/10/2008

เลขที่หนังสือ

กค 0702/6638

ประเภทภาษี

ภาษีเงินได้นิติบุคคล

ข้อกฎหมาย

มาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อหารือ

     บริษัท ท. ได้ซื้อสิทธิการใช้ลิขสิทธิ์โปรแกรมคอมพิวเตอร์จาก S. ซึ่งเป็นบริษัทที่ จดทะเบียนจัดตั้งขึ้นตามกฎหมายของประเทศอินเดียและไม่มีตัวแทนอยู่ในประเทศไทย Software ดังกล่าวเป็นไปตามมาตรฐานที่ได้ประดิษฐ์และจัดทำขึ้นเพื่อจำหน่ายให้แก่บุคคลทั่วไป ไม่ได้จำหน่ายให้แก่บริษัทฯ แต่เพียงรายเดียว วัตถุประสงค์ในการจัดซื้อเพื่อใช้ในการทำงานของบริษัทฯ และกลุ่มบริษัทย่อย โดยไม่มีสิทธิดัดแปลง ทำซ้ำ หรือจำหน่ายแก่สาธารณชน บริษัทฯ เห็นว่า การจ่ายค่าสิทธิการใช้ Software ดังกล่าว เข้าลักษณะเป็นการ ซื้อสินค้า ไม่ใช่การจ่ายค่า Royalty ดังนั้น บริษัทฯ จึงไม่ต้องหักภาษีและนำส่งจากเงินได้พึงประเมินที่จ่าย เพราะถือเป็นการจ่ายเงินกำไรจากธุรกิจให้แก่ผู้มีเงินได้ที่ไม่มีสถานประกอบการถาวรในประเทศไทยตามข้อ 7 ของอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐอินเดีย เพื่อการเว้นการเก็บภาษีซ้อนและการป้องกันการเลี่ยงการรัษฎากรในส่วนที่เกี่ยวกับภาษีเก็บจากเงินได้จึงขอหารือว่า ความเห็นดังกล่าวถูกต้องหรือไม่

แนววินิจฉัย

    กรณีบริษัทฯ ซื้อสิทธิในการใช้ Software จาก SAP India ซึ่งเป็นบริษัทจดทะเบียนตามกฎหมายของประเทศอินเดียและไม่มีตัวแทนอยู่ในประเทศไทย เพื่อนำมาใช้ในการทำงานของ บริษัทฯ และกลุ่มบริษัทย่อยโดยบริษัทฯ ไม่มีสิทธิดัดแปลง ทำซ้ำ หรือจำหน่ายให้แก่สาธารณชนนั้น แม้ Software ดังกล่าว เป็น Software มาตรฐานที่ผลิตขึ้นเพื่อจำหน่ายให้แก่บุคคลทั่วไป ไม่ใช่การรับจ้างเขียนเพื่อกิจการของบริษัทฯ โดยเฉพาะ ก็ถือว่าเป็นงานวรรณกรรมอันมีลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 เงินได้จากการจำหน่าย Software จึงเข้าลักษณะเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(3) แห่งประมวลรัษฎากร ดังนั้น การที่บริษัทฯ จ่ายเงินค่าสิทธิในการใช้ Software จึงเข้าลักษณะเป็นการจ่ายค่าตอบแทนการใช้ลิขสิทธิ์ในงานวรรณกรรม ซึ่งถือเป็นค่าสิทธิ (Royalties) ตามข้อ 12 แห่งอนุสัญญาระหว่างรัฐบาลแห่งราชอาณาจักรไทยกับรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐอินเดียฯ เมื่อบริษัทฯ จ่ายค่าตอบแทนให้แก่ S. ซึ่งเป็นบริษัทจดทะเบียน ตามกฎหมายของประเทศอินเดียและไม่มีตัวแทนอยู่ในประเทศไทย บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องหักภาษีและนำส่งในอัตราร้อยละ 15 จากเงินได้พึงประเมินที่จ่ายตามมาตรา 70 แห่งประมวลรัษฎากร และข้อ 12 วรรคสองแห่งอนุสัญญาฉบับดังกล่าว

เลขตู้

71/36188